احتمالاً درباره عفونتهای قارچی که بر انسان‌ها تأثیر میگذارند شنیده‌اید؛ اما ممکن است تعجب کنید که بدانید این عفونت‌ها در میان حیوانات از جمله سگ شما نیز شایع است. عفونت قارچی در سگ‌ها در صورت عدم درمان می‌توانند شدت یابند. این عفونت‌ها انواع مختلفی دارند و سگ شما باید برای تشخیص نوع عفونت به دامپزشک مراجعه کند. دامپزشک با بررسی شرایط حیوان میتواند بهترین درمان را تجویز کند. در این مقاله به طور کامل در مورد انواع، علائم و درمان عفونتهای قارچی در سگ‌ها صحبت میکنیم.
عفونت قارچی در سگ ها چیست؟
عفونت قارچی همچنین به عنوان عفونت مخمری یا درماتیت مالاسزیایی نیز شناخته میشود؛ زیرا توسط قارچ Malesezia pachydermatis ایجاد میشود. این بیماری التهابی و نسبتاً رایج پوستی میتواند زمانی رخ دهد که مخمری که به طور معمول در گوش، نواحی مخاطی و پوست حیوان خانگی شما زندگی میکند، به طور غیرقابل کنترلی تکثیر میشود و در این نواحی بیش از حد تجمع می‌یابد.
برخی از عفونتهای قارچی سیستمیک هستند؛ به این معنی که اندام‌های داخلی سگ شما را تحت تاثیر قرار میدهند، در حالی که برخی دیگر موضعی هستند و نواحی کوچکی از پوست را تحت تاثیر قرار خواهند داد. عفونت قارچی زمانی رخ میدهند که هاگ‌های قارچ با بدن سگ شما تماس پیدا کند.
انواع عفونت قارچی سگ ها
دو نوع اصلی از عفونتهای قارچی وجود دارد که معمولاً در سگ‌ها دیده میشود. عفونتهای قارچی سیستماتیک که سیستم‌های اصلی بدن سگ شما را تحت تأثیر قرار میدهند و عفونتهای قارچی موضعی که روی نواحی خارجی یا پوست سگ شما دیده میشود. در ادامه به انواع عفونت قارچی اشاره میکنیم:
بلاستومیکوزیس
بلاستومیکوزیس یک عفونت قارچی سیستمیک است و قارچ عامل آن معمولاً در خاک مرطوب، چوب‌های پوسیده و فضولات پرندگان یافت میشود. به همین دلیل، این نوع عفونت قارچی بیشتر در سگ‌هایی دیده میشود که زمان زیادی را در مناطق باتلاقی یا جنگل‌های مرطوب میگذرانند.
علائم بلاستومایکوز معمولاً عبارتند از:
- تب
- سرفه کردن
- التهاب چشم
- ضایعات پوستی
- کاهش وزن
خوشبختانه، بلاستومایکوز را میتوان با استفاده از داروهای ضد قارچی خاص که توسط دامپزشک شما تجویز میشود؛ درمان کرد.
کریپتوکوکوزیس
همچنین یک عفونت قارچی سیستمیک، کریپتوکوکوز از طریق استنشاق اسپورها انتقال می‌یابد. با این حال، اکثر حیوانات سالم با این قارچ بیمار نمی‌شوند. در عوض، بر حیواناتی که از قبل سیستم ایمنی ضعیفی دارند و سایر مشکلات زمینه‌ای سلامتی دارند، تأثیر میگذارد.
علائم کریپتوکوکوزیس عبارتند از:
- کاهش اشتها
- مشکلات چشمی
- بی حالی
- مشکلات عصبی، به عنوان مثال راه رفتن لرزان
- تنفس صدا دار
- خفه کردن/عطسه کردن
- کاهش وزن
در حالی که کریپتوکوکوز را میتوان با دارو درمان کرد، اما گاهی احتمال بهبودی کامل سخت است. مانند بسیاری از درمان‌ها، هر چه زودتر دارو شروع شود، احتمال بهبود موفقیت آمیز سگ شما بیشتر میشود.
آسپرژیلوز بینی
مشابه کریپتوکوکوزیس، آسپرژیلوز بینی یک عفونت قارچی سیستمیک است که تمایل دارد فقط سگ‌هایی که سلامت آنها به نوعی به خطر افتاده است را درگیر کند. هاگ‌ها را میتوان در گرد و غبار، یونجه، کاه و بریده‌های علف یافت.
علائم آسپرژیلوز بینی عبارتند از:
- ترشحات بینی
- خونریزی از بینی
- عطسه کردن
- کاهش اشتها
- تورم بینی
بسیاری از حیوانات خانگی بهبودی قابل قبولی را به دست می‌آورند.
درماتوفیتوز
این عارضه همچنین در انسان مشاهده میشود، بسیاری از مردم کرم حلقوی را یک انگل مبتنی بر کرم فرض میکنند. با این حال، درماتوفیتوز در واقع یک عفونت قارچی است که روی پوست و ناخن‌ها به صورت موضعی ایجاد میشود. قارچی که باعث ایجاد کرم حلقوی میشود؛ میتواند روی پوست، سطوح سخت، لباس‌ها و اثاثیه نرم زندگی کند. کرم حلقوی با یک ضایعه دایره‌ای شکل قرمز مشخص میشود که خارش یا درد نیز دارد.
محلول‌ها و شامپوهای ضد قارچ موضعی می‌توانند در درمان این عارضه بسیار موثر باشند. اگرچه دامپزشک شما ممکن است توصیه کند که حیوان خانگی شما یک دوره داروی خوراکی مصرف کند. اگر می‌خواهید از سرایت آن به افراد خانواده خود جلوگیری کنید، باید به طور کامل کار تمیز کردن و ضد عفونی کردن اکثر سطوح و اثاثیه خانه خود را انجام دهید. بیشتر سگ‌ها پس از عفونت کرم حلقوی بهبودی کامل پیدا میکنند.
عفونتهای مخمری
اکثر ما مبتلا به عفونتهای قارچی نسبتاً رایجی می‌شویم. این اتفاق زمانی ایجاد میشوند که مخمرهای طبیعی روی بدن ما شروع به تکثیر غیرقابل کنترل میکنند. سگ‌ها نیز مانند انسان مستعد ابتلا به عفونتهای قارچی هستند، اگرچه برخی از سگ‌ها از موارد مزمن و تکراری رنج می‌برند.
ویژگی‌های معمول عفونت قارچی عبارتند از:
- عفونت مزمن گوش
- پوست خشک و پوسته پوسته شده
- خارش
- بوی کپک
- قرمزی
- ضخیم شدن پوست
- ریزش مو و کچلی
عفونتهای قارچی کاملاً قابل درمان هستند و دامپزشک شما احتمالاً ترکیبی از داروهای موضعی از جمله محلول و شامپو را توصیه میکند. در برخی موارد، مصرف داروهای خوراکی نیز ممکن است ضروری باشد. اگر فکر میکنید که سگ شما ممکن است از عفونت قارچی رنج ببرد، باید با دامپزشک قرار ملاقات بگذارید. او میتواند وضعیت حیوان خانگی شما را ارزیابی کند و او را با مرتبط‌ترین درمان شروع کند.
علت عفونت قارچی در سگ ها
بلاستومایکوز توسط قارچ Blastomyces dermatitidis ایجاد میشود که در چوب‌های پوسیده یا خاک مرطوب و شنی یافت میشود. هنگامی که قارچ ایجاد میشود، هاگ‌هایی را آزاد میکند که ممکن است استنشاق شوند. این عفونت عمدتاً سگ‌ها را در مکان‌های جغرافیایی خاص، یعنی نواحی نزدیک به آب، تحت تأثیر قرار میدهد و به نظر می‌رسد در سگهای نر بیشتر از سگهای ماده رخ میدهد. سگهای شکاری و ورزشی به دلیل فعالیت در محیط‌هایی که در آنها قارچ رشد میکنند، بیشتر مستعد ابتلا به عفونتهای بلاستومیکوز هستند.
مخمر در محیط‌های گرم و مرطوب رشد میکند و اگر سیستم ایمنی حیوان خانگی شما به خطر بیفتد یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی قوی مصرف کند، عفونت میتواند اتفاق بیفتد. افزایش مقدار چربی تولید شده روی پوست یا چربی اضافی پوست میتواند باعث این عارضه شود. سایر عوامل عفونت‌زا مخمر مانند قارچ‌ها ممکن است به سیستم گردش خون حمله کنند و باعث ایجاد مشکلاتی در اندام سگ شما شوند.
این قارچ‌های جدی‌تر می‌توانند شامل هیستوپلاسموز، کریپتوکوک و غیره باشند. خوشبختانه، عفونتهای قارچی مسری نیست، اما میتواند عود کند، مگر اینکه بیماری یا آلرژی زمینه‌ای پوست با دارو کنترل شود. یکسری نژادها مستعد ابتلا به عفونتهای قارچی هستند؛ اگر سگ‌هایی با نژادهای کوکر اسپانیل، شتلند شیپ داگ، داششوند، باست هاند، وست هایلند وایت تریر، تریر ابریشمی، مالتیز تریر، تریر استرالیایی، پودل یا لاسا آپسو دارید، باید بیشتر مراقب باشید.
علائم عفونت قارچی در سگ ها
هنگامی که Malesezia بی‌ضرر به شکل بیماری‌زا تغییر میکند، این عفونت میتواند مشکل ساز شود و منجر به علائم زیر شود:
- تحریک پوست
- التهاب
- خارش شدید
- پوست پوسته شدن
- پوست ضخیم
- عفونتهای گوش
شما ممکن است به خصوص این علائم را بین پدها و ناخن‌های سگ خود و روی گردن، چین‌های بینی، زیر بغل و ناحیه مقعد مشاهده کنید. علائم ثانویه می‌توانند شامل ترشحات چسبنده، قرمزی پوست یا زخم باشند. خز سگ اغلب نشانگر خوبی از سلامت کلی آنها است و این در موارد عفونت قارچی نیز صادق است. اگر خز حیوان چرب است یا علائم ریزش مو یا پوست بدبو وجود دارند، باید به دامپزشک مراجعه کند.
تشخیص عفونت های قارچی در سگ ها
دامپزشک شما ممکن است از هر یک از این تکنیک‌ها برای جمع آوری نمونه از سگ استفاده کند تا عفونت حیوان را تشخیص داده و درمان کند. راه‌های تشخیص عبارتند از:
- بیوپسی پوست: تهاجمی‌ترین آزمایش تشخیصی استفاده از پانچ بیوپسی برای به دست آوردن یک قطعه کوچک از پوست است. با این حال، این کامل‌ترین داده‌های تشخیصی را ارائه میدهد.
- نمونه تماسی: پوست با یک سواب مرطوب مالیده میشود تا قارچ‌ها جمع شوند. یک لام میکروسکوپ بر روی پوست فشار داده میشود تا مخمر جمع آوری شوند. یک تکه نوار شفاف روی پوست قرار میگیرد تا قارچ را جمع آوری کند.
- خراش پوست: پوست با تیغ خراشیده میشود تا مخمرها جمع آوری شوند.
درمان عفونت های قارچی در سگ ها
تعدادی زیادی درمان برای عفونتهای قارچی در سگ‌ها وجود دارند که بسته به نظر پزشک تجویز میشوند. درمان‌ها به شرح زیر هستند:
دارو درمانی
این نوع درمان برای موارد مداوم، شدید یا مزمن درماتیت قارچی استفاده میشود. عفونتهای باکتریایی پوست نیز می‌توانند همراه با این بیماری باشند و به 4 تا 12 هفته آنتی بیوتیک نیاز دارند. داروهای ضدقارچ سیستمیک اغلب در این دسته قرار میگیرند و می‌توانند شامل ایتراکونازول، فلوکونازول، کتوکونازول و تربینافین باشند. در مورد این داروها احتیاط کنید زیرا اگرچه بسیار مؤثر هستند، اما این داروها می‌توانند عوارض جانبی بالقوه‌ای برای کبد سگ شما داشته باشند. آزمایش خون و نظارت دقیق ضروری است. یکی از داروهایی که باید برای سگ خود خریداری کنید؛ قطره چشم، گوش و دهانشویه سگ است.
درمان موضعی
یک مرحله ضروری برای درمان درماتیت قارچی استفاده از شامپوی دارویی حاوی بنزوئیل پراکسید یا سولفید سلنیوم است. پس از انجام اولین جلسه پاکسازی با شامپو، حمام کردن حداقل 10 دقیقه با شامپوی ضد قارچ توصیه میشود. درمان‌های موضعی موثر هر سه تا پنج روز به مدت دو تا 12 هفته برای ریشه کن کردن عفونت مورد نیاز هستند. اگر عفونت در گوش سگ، فقط در یک یا دو نقطه جدا شده روی پوست تشخیص داده شود، سگ شما ممکن است برای استفاده روزانه به یک پماد موضعی نیاز داشته باشد.
بهبود عفونت قارچی در سگ
از آنجایی که رفع عفونتهای قارچی دشوار است، سگ شما ممکن است در 24 تا 72 ساعت اول درمان، واکنش ضعیفی به داروهای ضد قارچی نشان دهد. اگر عفونت به ریه‌ها سرایت کرده باشد، سگ شما در معرض بالاترین خطر است، زیرا قارچ در حال مرگ ممکن است واکنش التهابی ایجاد کنند. سگ خود را از نظر علائم دیسترس تنفسی از نزدیک تحت نظر بگیرید و اگر به نظر می‌رسد سگ شما مشکل تنفسی دارد، فوراً به دامپزشک خود اطلاع دهید.
در طول درمان، سگ شما احتمالاً بی‌حال خواهد بود و تمایلی به خوردن ندارد. مکانی آرام و راحت فراهم کنید که سگ شما بتواند در حین استفاده از داروهای ضد قارچ استراحت کند و سگ خود را تشویق کنید تا در صورت لزوم غذا بخورد. اگر سگ شما در هفته اول به خوبی به درمان پاسخ دهد، احتمال بهبودی زیاد است، اگرچه همیشه خطر عود پس از قطع دارو وجود دارد.
پیش آگاهی در درمان عفونت های قارچی در سگ ها
عفونتهای قارچی به طور کلی می‌توانند طولانی مدت درمان شوند و ممکن است ظرف یک هفته پس از شروع درمان تجویز شده، خارش کمتری را مشاهده کنید. اگر سگ شما یک مشکل اساسی مانند سیستم ایمنی ضعیف یا آلرژی داشته باشد، این که چقدر این شرایط را میتوان درمان و کنترل کرد، نتیجه را تعیین میکند. برخی از سگ‌ها عفونتهای پوستی ثانویه یا باکتریایی را همراه با آلرژی‌های پوستی شدید تجربه میکنند (گاهی اوقات دو تا سه بار در سال). در این صورت، دامپزشک شما میتواند یک برنامه درمانی سفارشی برای سگ شما ایجاد کند تا به مدیریت این بیماری سگ کمک کند.
پیشگیری از عفونت های قارچی در سگ
عفونتهای قارچی در سگ‌ها، از درگیری‌های موضعی تا بیماری‌های سیستمیک بالقوه کشنده را شامل میشوند. پیشگیری همیشه ممکن نیست، ولی ضروری است. اگر در منطقه‌ای زندگی میکنید که نوع خاصی از عفونت قارچی بومی است، از محیط‌های پرخطر خودداری کنید. حیوانات خانگی مبتلا به کرم حلقوی باید جدا شوند تا شیوع بیماری به افراد یا سایر حیوانات محدود شود. در نهایت، هر گونه مشکل بهداشتی اساسی که خطر ابتلا به عفونت قارچی در سگ شما را افزایش میدهد، به درستی مدیریت کنید.
کلام آخر
عفونتهای قارچی می‌توانند بر تنفس، پوست یا اندام‌های داخلی سگ شما تأثیر بگذارند و باعث ناراحتی و بیماری سگ شما شوند. اگرچه دامپزشکان معمولاً عفونتهای ویروسی و باکتریایی بیشتری را در سگ‌ها مشاهده میکنند، عفونتهای قارچی می‌توانند به همان اندازه جدی باشند و درمان آنها میتواند چالش برانگیز باشد. عفونت قارچی میتواند در اثر تماس با حیوان آلوده، مواجهه با قارچ در محیط، یا به دلیل رشد بیش از حد قارچ (مخمر) که به طور طبیعی در بدن حیوان خانگی شما وجود دارد ایجاد شود. برای درمان باید به دامپزشک مراجعه کنید.
