نام شیتزو به معنای شیر کوچک است، اما فارغ از معنای اسمش، این سگ یک حیوان بسیار مهربان است. شیتزوها که صرفاً برای همدم بودن پرورش یافته‌اند، سگهای خانگی مهربان، شاد و اهلی هستند که چیزی جزء دنبال کردن افراد از اتاقی به اتاق دیگر را دوست ندارند. شیتزوها از زمانهای قدیم خود را در دامان مردم از هر طبقه اجتماعی، حتی امپراتورها قرار میدادند. اگر به دنبال یک دوست کوچک بامزه هستید که بتواند خود را با زندگی آپارتمانی وفق دهد، سگ نژاد شیتزو عالی است. در این مقاله به معرفی شیتزو می‌پردازیم.
تاریخچه سگ نژاد شیتزو
اولین سند ثبت شده از یک شیتزو بیش از هزار سال قدمت دارد، اما اعتقاد بر این است که اصل و نسب حیوان حتی به عقب‌تر از این تاریخ میرسد. این یک تصور غلط رایج است که شیتزوها از چین آمده‌اند. حقیقت این است که کشور بومی شیتزو همسایه غربی چین، یعنی تبت است. اعضای سلسله مینگ به طور سنتی از شیتزو به عنوان حیوان خانگی نگهداری میکردند. بعداً، چینی‌ها آنها را با پاگ‌ها و پکنیزها مخلوط کردند که در نهایت منجر به شیتزو امروزی شد. نام شیتزو از افسانه‌هایی گرفته شده است که خدای یادگیری بودایی میتواند به یک شیر بزرگ تبدیل شود.
انقلاب کمونیستی در چین این نژاد را به شدت تحت تأثیر قرار داد و تقریباً وجود آن را از بین برد. در آغاز قرن بیستم، تنها 14 شیتزو در جهان باقی مانده بودند، هفت نر و هفت ماده! این 14 سگ برای بازسازی نژاد، مورد استفاده قرار گرفتند. با گذشت زمان، محبوبیت و تعداد جمعیت این نژاد افزایش یافت. امروزه شیتزو یکی از محبوب‌ترین نژادهای سگ در سطح جهان است. بسیاری از افراد مشهور که مجذوب جذابیت عجیب و غریب این حیوان شده‌اند، تصمیم گرفته‌اند شیتزو را به خانه خود بیاورند.
ظاهر سگ نژاد شیتزو
شیر کوچک برازنده شیتزو است، زیرا حیوان خز کرکی شبیه یال شیر دارد و راه رفتن و وضعیت بدنش نشان دهنده قدرت و وقار است، همه اینها در یک ابعاد بدنی کوچک قرار گرفته‌اند. بدن شیتزو کمی کشیده است و قد بلند، محکم و عضلانی دارد. سر گرد، چشمها برجسته و پوزه کوتاه است. دم کرکی به سمت بالا و روی پشت قرار گرفته است. شیتزوهای نر و ماده هر دو 8/22 تا 6/26 سانتی‌متر قد و حدود 4 تا 2/7 کیلوگرم وزن دارند.
شیتزوها دارای دولایه خز براق، مجلل و بلندی هستند که به طور معمول در دو طرف بدن به صورت آبشار افتاده‌اند. اگر موهای حیوان اجازه رشد پیدا کنند به زمین میرسند. خز میتواند صاف یا کمی موج‌دار باشد. همچنین سگهای نمایشی شیتزو باید موهای سرشان را بسته باشند. این نژاد سگ در همه گونه‌های رنگی وجود دارند.
نظافت و نگهداری سگ نژاد شیتزو
موهای صورت شیتزوها در تمام جهات ممکن رشد میکنند. حتی زدن گیره مو نیز مانع از رشد مو و پوشاندن چشم در کوتاه مدت نم‌شود؛ اما این فقط موهای صورت نیست که بیش از حد رشد میکند. موهای بدن شیتزوها باید به صورت ماهانه کوتاه شوند. موهای شیتزوها را باید روزانه یا حداقل 4 تا 5 بار در هفته شانه بزنید.
حمام کردن هر سه تا چهار هفته یکبار توصیه میشود. خبر خوب این است که شیتزوها مستعد ریزش موی زیاد نیستند. چشمها باید روزانه با یک پارچه مرطوب تمیز شوند. گوش‌ها باید هر هفته چک و از کثیفی پاک شوند و ناخنها می‌بایست هر ماه کوتاه شوند. همچنین کیسه مقعدی سگ باید در صورت نیاز تخلیه شوند.
خلق و خوی سگ نژاد شیتزو
هر جا شیتزو هست، باید شیطنت وجود داشته باشد! شیتزوها بامزه، بازیگوش، با محبت و برونگرا هستند. آنها دوست دارند رفتار بامزه داشته باشند تا صاحب خود را بخندانند. شیتزو یک سگ بسیار مردم گرا است که با محبت، توجه و همراهی انسان رشد میکند. تا زمانی که با سگ خود تعامل خوبی دارید، حیوان با هر چیزی سازگار میشود. شیتزوها با مردم، سگهای دیگر و حتی حیوانات خانگی کوچکتر صمیمی و دوستانه رفتار میکنند.
این سگها همچنین به کودکان علاقه دارند و بدشان نمی‌آید که با آنها شیطنت کنند. جالب است بدانید که حتی دوست دارند که کودکان مو یا گوش آنها را بکشند. با این حال، اگر به کودکان توجه بیشتری شود، شیتزو احتمالاً حسادت خواهد کرد. گاهی اوقات شیتزوها میتواند اراده قوی یا حتی سرسختی داشته باشند. شیتزو که بواسطه آناتومی دهانش تاحدودی محدود است، علاقه چندانی به جویدن وسائل خانه ندارد، اما اشتیاق زیادی به حفاری کردن دارد.
شیتزوها بازیگوش هستند و بچه‌ها را دوست دارند. آنها وفاداری زیاد از خود نشان میدهند و همیشه آماده در آغوش گرفتن هستند. با این حال، شیتزو میتواند از نظر عاطفی حساس و آسیب پذیر باشد. والدین باید به فرزندان خود آموزش دهند که با این سگها با احترام رفتار کنند تا مرزهای شخصیتی حیوان نقض نشوند. زمانی که شیتزو بیش از حد تحریک شده باشد، آشفته یا پرخاشگر به نظر میرسد.
ورزش سگ نژاد شیتزو
خانه نشین کردن شیتزوها سخت است. پرورش یک شیتزو خوش اخلاق بدون اجتماعی شدن، غیرممکن است. زیرا، زیر آن خزهای مجلل و روان، اندامی عضلانی وجود دارد. شیتزو در مسابقات ورزشی سگ، به ویژه در حوزه چابکی، همیشه برنده میشود. برای شیتزو که به عنوان سگ خانواده نگهداری میشود، یک پیاده روی روزانه در پارک یا یک جلسه بازی در حیاط خلوت برای برآوردن نیازهای آموزشی حیوان کافی است.
ملاحظات خاصی در مورد شیتزو و نحوه ورزش حیوان وجود دارند. به عنوان مثال آنها نمیتوانند به درستی نفس نفس بزنند و در معرض خطر گرمازدگی هستند. بنابراین وقتی هوا خیلی گرم یا مرطوب است نباید بیرون بروند. ثانیاً، بهتر است به جای قلاده گردنی معمولی قلاده کتفی استفاده کنید، زیرا قلاده گردنی معمولی به نای فشار می‌آورد و تنفس را مختل میکند.
با توجه به مشکلات تنفسی شیتزوها، صاحبان سگ باید نسبت به ورزش بیش از حد حیوان مراقبت باشند.. هر روز یک ساعت ورزش کافی است. میتوانید به پیاده روی بروید، اما مطمئن شوید که در مسیرهای تمیز قدم می‌زنند تا گرد و خاک یا زباله وارد چشم آنها نشود. در غیر این صورت دچار عفونت خواهند شد. به عنوان بخشی از تمرین، مناطق اطراف منزل را با حیوان کاوش کنید تا به تقویت حافظه و آشنایی شیتزو با محیط کمک کنید. همچنین میتوانید حیوان را در فعالیتهایی مانند پرتاب توپ مشارکت دهید. همه این فعالیتها باعث تحریک ذهنی و جسمی حیوان میشوند.
مشکلات رایج سلامتی سگ شیتزو
میانگین طول عمر این نژاد بین 10 تا 18 سال است. با این حال، درست مانند هر نژاد دیگری، آنها مستعد بیماریهای سگ خاصی هستند. پلک‌های شیتزو به درستی بسته نمیشوند که باعث خواهد شد چشمها در معرض و مستعد تحریک قرار گیرند. مشکلات شایع چشم در این نژاد شامل خشکی قرنیه، التهاب، آب مروارید، آتروفی پیشرونده شبکیه، آب مروارید نوجوانان و جداشدگی شبکیه است.
برخی از مشکلات ارتوپدی مانند در رفتگی کشکک و دیسپلازی مفصل ران، اغلب در بین اعضای این نژاد گزارش شده‌اند. در نهایت، شیتزوها مستعد ابتلا به آلرژی هستند که عمدتاً به محیط بیرون (پر از گرده گیاهان) و مواد غذایی مربوط میشوند. مشکلات سلامتی سگ شیتزو عبارتند از:
- بیماریهای کلیه و کبد
- مشکلات زانو
- شرایط چشمی
- آلرژی
تغذیه سگ نژاد شیتزو
هنگام انتخاب بهترین رژیم غذایی برای شیتزو، فاکتورهای متعددی باید در نظر گرفته شوند این فاکتورها شامل میزان متابولیسم بالا، وضعیت براکی سفالیک، پوشش بلند و ابریشمی و مستعد ابتلا به آلرژی هستند. نرخ متابولیسم بالا با ارائه وعده‌های غذایی مکرر و پر کالری به بهترین وجه ممکن برطرف میشود. مشکل آناتومی براکیسفالیک با تغذیه کیبل‌هایی با اندازه و شکل مناسب حل خواهد شد. برای حفظ پوشش بلند و ابریشمی، غذای سگ باید حاوی سطوح کافی ویتامین A و اسیدهای چرب امگا باشد.
شیتزوهای مبتلا به آلرژی باید با فرمول‌های غذایی خاصی که برای سگهای آلرژیک طراحی شده‌اند تغذیه شوند. به طور کلی، شیتزوها عاشق غذا خوردن هستند و اگر به آنها اجازه داده شود هر چقدر که میخواهند بخورند، چاق میشوند. با در نظر گرفتن بروز مشکلات زانو و لگن در این نژاد، باید از چاقی با تجویز رژیم‌های غذایی سخت و ورزش جلوگیری کرد.
آموزش سگ نژاد شیتزو
توله سگهای شیتزو به راحتی بزرگ میشوند، زیرا به طور طبیعی خوش اخلاق هستند. آنها اعتماد به نفس بالایی دارند و با بچه‌ها و سگهای دیگر همبازی میشوند. این سگها عموماً دوست دارند در داخل خانه باشند. داشتن غذاهای مناسب و غنی از مواد مغذی برای این توله سگها به حفظ اندامی قوی و داشتن خز زیبا کمک میکند و به آنها اجازه میدهد تا قوی و سالم بمانند. حتما غذای مخصوص توله سگ بخرید تا مواد مغذی و ویتامین‌های مورد نیاز آنها را دریافت کنند.
شیتزو دستورات را سریع درک میکند. با این حال، زمانی که به بلوغ میرسند، اطاعت کردن سخت‌ترین تمرین آنها خواهد بود. همچنین به دلیل داشتن مثانه کوچک، تربیت این حیوان در خانه چالش برانگیز است. برای کمک به شیتزو هر سه ساعت بعد از غذا دادن یا بازی، توله سگ خود را بیرون ببرید. بهترین کار این است که شیتزوها را در جوانی با بردن آنها به مکانهای مختلف و اجازه دادن به تعامل با مردم و سایر حیوانات تشویق به معاشرت کنید تا بتوانند تعامل خوب و سازنده را یاد بگیرند. این سگها ستایش شدن را دوست دارند، زیرا با این کار میخواهند تعامل بیشتری با شما برقرار کنند.
کلام آخر
شیتزوها به عنوان سگهای پوزه کوتاه، با چالش‌های تنفسی زیادی مواجه هستند. برای جلوگیری از تشدید مشکلات تنفسی و بهبود کیفیت زندگی این نژاد، توصیه میشود از سیستم تنفسی آنها محافظت شود. برخی از قوانین ساده مانند سیگار نکشیدن، دوری از مواد شیمیایی خشن و محصولات پاک کننده و عدم قرار گرفتن در معرض گرده و علف‌های تازه بریده شده، میتوانند در دراز مدت مفید باشند. شیتزوها همچنین عاشق غذا هستند، اما اگر بدون برنامه شروع به خوردن غذا کنند، نه تنها چاق میشوند، بلکه تحرک آنها نیز کم میشود. بنابراین مهم است که از حیوان خانگی به خوبی مراقبت کنید و مشکلات را سریع به دامپزشک اطلاع دهید.
منابع:
