پوست و مو با هم به عنوان خز یا پوشش بدن سگ در نظر گرفته میشود. خز تمیز سلامت سگ را نشان میدهد و این موضوع کاملاً درست است که اغلب میتوان با وضعیت خز سگ متوجه شد که آیا حیوان خانگی ما در سلامت است یا خیر! اگر خز سگ شما زیبا و براق است و ریزش مو یا لکه‌های طاسی در آن وجود ندارد، نشانه خوبی از سلامتی و تغذیه خوب حیوان خانگی شما است.
اگر هم موهای سگ شما کدر به نظر میرسد یا ریزش مو دارد، باید به نزد دامپزشک بروید تا علت آن را تشخیص دهد. ریزش موی سگها اولین نشانه از وجود مشکل است. ریزش موی سگ میتواند ناشی از عوامل مختلفی باشد و درمانهای مختلفی برای ریزش آن وجود دارند. در این مقاله به شما کمک میکنیم تا در مورد علائم، علل و درمان ریزش موی سگ ها اطلاعات خود را کامل کنید.
اگر هم موهای سگ شما کدر به نظر میرسد یا ریزش مو دارد، باید به نزد دامپزشک بروید تا علت آن را تشخیص دهد. ریزش موی سگها اولین نشانه از وجود مشکل است. ریزش موی سگ میتواند ناشی از عوامل مختلفی باشد و درمانهای مختلفی برای ریزش آن وجود دارند.
در این مقاله به شما کمک میکنیم تا در مورد علائم، علل و درمان ریزش موی سگ ها اطلاعات خود را کامل کنید.
آناتومی و عملکرد مو سگ ها
پوست عمدتاً از دو لایه تشکیل شده است که شامل اپیدرم (لایه بیرونی) و درم (لایه داخلی) است. اپیدرم از لایه‌های عمیق‌تر پوست در برابر مواد خارجی و محیط خارجی محافظت میکند، در حالی که درم از زائده‌های مختلف پوست مانند فولیکول مو و غدد مرتبط با آن حمایت میکند. سگها دارای فولیکول‌های موی مرکب هستند که از سه تار موی مرکزی و تقریباً 15 تار موی ثانویه کوچکتر تشکیل شده‌اند که همگی از یک منفذ خارج میشوند.
مو یک لایه محافظ دیگر به پوست اضافه میکند تا به تنظیم دمای بدن یاری برساند. غدد چربی متصل به فولیکول‌های مو ماده روغنی به نام «سبوم» تولید میکنند که به مرطوب و نرم نگه داشتن پوست کمک میکند. آسیب به فولیکول مو و ساختارهای اطراف آن باعث ایجاد یک پاسخ التهابی میشود که فیزیولوژی طبیعی لایه‌های پوست و ساختارهای موجود در آن را مختل میکند. این موضوع اغلب منجر به علائم بالینی مانند خشکی پوست، خارش و ریزش مو میشود.
انواع ریزش موی سگ ها
یکی از انواع بیماریهای سگ، ریزش مو است که اغلب بر اساس الگوهای مختلفی قابل تشخیص است. اکثر علل با الگوی مربوط به خود همراه هستند. برای مثال، هجوم کک در یک منطقه خاص از بدن سگ باعث ریزش مو در این حیوان خانگی میشود. شکل ظاهری ریزش موی سگ شما ممکن است دلیل مشکل را نشان دهد، بنابراین دامپزشک ابتدا با معاینه فیزیکی شروع میکند.
ریزش مو به صورت تکه تکه ممکن است به معنای عفونت یا شرایطی مانند عفونتهای قارچی، باکتریایی یا انگلی باشد. سگهای مبتلا به جرب معمولاً موهای اطراف پشت خود را از دست میدهند ممکن است به صورت ریزش مو در پنجه‌ها و صورت نیز ظاهر شود.
شایع‌ترین الگوهای ریزش مو در سگها عبارتند از:
- ریزش کامل مو
- ریزش مو در پشت و کمر
- ریزش مو روی گوش
- ریزش مو در زیر شکم
- ریزش مو در کناره های بدن
- تکه های طاسی دایره ای شکل
- طاسی روی شکم
- لکه‌های طاسی روی پاها
- طاس شدن روی کیسه بیضه در پشت پاهای عقب
ریزش مو میتواند نشانی از یک مشکل پزشکی جدی باشد. همچنین ممکن است با تغییراتی در رفتار یا تحریک پذیری همراه باشد که منجر به بی‌قراری یا بی‌حالی میشود. ریزش مو شایع‌ترین تغییر در پوست است. سگ شما ممکن است از قرمزی یا تورم، پوسته پوسته شدن، تغییر رنگ یا ترشح همراه با بوی نامطبوع ناشی از عفونت رنج ببرد.
ممکن است قبل از شروع ریزش مو سگها متوجه چند علامت زیر شوید:
- خارش پوس: خاراندن مداوم و زیاد
- شوره سر: پوسته پوسته شدن سفید و خشک
- لکه های قرمز روی پوست
- پوست بدبو: ناشی از عفونت قارچی و باکتریایی
- لیسیدن مداوم: برای کاهش خارش
- گاز گرفتن: گاز گرفتن قسمت هایی پوست برای کاهش ناراحتی
علل ریزش موی سگ ها
ریزش مو و لکه‌های طاسی در سگ ها میتوانند ناشی از عوامل مختلف زیر باشد:
تغییر فصل:
ریزش شدید موی سگ همیشه ناشی از بیماری، کمبود تغذیه یا آلرژی نیست. این مشکل میتواند به دلیل تغییر خز سگ برای فصل جدید باشد. ریزش موی سگ در اکثر نژادها به عنوان بخشی از تغییرات فصلی طبیعی بدن آنها در بهار و پاییز رخ میدهد. در طول بهار، سگها بیشتر پوشش زمستانی خود را از دست میدهند. این ریزش مو از طریق تغییرات هورمونی و افزایش دما فعال میشود زیرا بدن سگ را برای مقابله با هوای گرم تابستان آماده میکند.
انگل ها:
کک، کنه، جرب، شپش و قارچ همگی انگل‌هایی هستند که میتوانند باعث ریزش موی سگ شوند. همه آنها باعث ناراحتی سگ شما میشوند و در صورت عدم درمان میتوانند باعث ریزش موی این حیوانات خانگی شوند. اگر فکر میکنید سگ شما هر یک از این انگلها را دارد، برای یافتن درمان مناسب با دامپزشک خود مشورت کنید. در ادامه به انواع این انگلها اشاره میکنیم:
کنه‌ها:
کنه‌ها یکی از خطرناک‌ترین انگلها هستند! کنه‌ها بهتر است با استفاده از موچین‌های مخصوص کنه از بدن جدا شوند. اگر کنه برداشته نشود، سگ در تلاش برای خلاص شدن از شر کنه، خود را لیس میزند یا گاز میگیرد. خارش زیادی باعث ریزش بیشتر مو میشود که در نهایت منجر به لکه طاسی و عفونت خواهد شد.
جرب‌ها:
جرب بیشتر در نواحی گرم و مرطوب بدن سگ شما، مانند گوشها یا زیر بغل یافت میشوند. حتی اگر جرب‌ها هیچ بیماری را منتقل نکنند، همچنان میتوانند باعث خارش بدن سگ شما شوند. همچنین در صورت عدم درمان ممکن است عفونی شود. برای خلاص شدن از شر این انگل‌های کوچک آزاردهنده، مراجعه به دامپزشک توصیه میشود. ممکن است به یک دوره آنتی بیوتیک همراه با درمان ضد جرب نیاز باشد.
کک:
کک‌ها در ماه‌های گرم‌تر شایع‌تر هستند و میتوانند از سگهای دیگر انتقال پیدا کنند. کک باعث خارش زیاد میشود و حیوان اغلب سعی میکند خودش را بخراشد یا گاز بگیرد تا ناراحتی را تسکین دهد. اگر مشکل درمان نشود، خاراندن و گاز گرفتن میتواند باعث ریزش موی سگ و ایجاد لکه‌های طاسی شوند.
برای جلوگیری از کک، مطمئن شوید که به طور منظم از درمانهای پیشگیری کننده کک و کنه مانند قلاده های ضد کک و کنه استفاده میشود. هنگامی که سگ شما کک دارد، شامپوها یا اسپری‌های ضد کک میتوانند به خلاص شدن از شر آنها کمک کنند. همچنین قرص‌هایی وجود دارد که به از بین رفتن کک کمک میکنند. هنگامی که عفونت رخ داد، شکستن چرخه کک بسیار مهم است، زیرا کک‌ها معمولاً در فرش، تخت سگ و سایر مکان‌های خانه شما تخم میگذارند و میتوانند ماه‌ها در انتظار میزبان باشند.
شپش:
شپش نه تنها باعث خارش پوست میشود بلکه میتواند باعث ایجاد حساسیت‌های پوستی نیز شود. این انگل کوچک میتواند ناراحتی زیادی برای سگ شما ایجاد کند و به دلیل خاراندن مداوم، سگ شما ممکن است موهایش را از دست بدهد و پوستش عفونی شود.
محصولات مختلفی برای جلوگیری از حمله شپش به سگ شما در بازار وجود دارند که اغلب شامل انواع شامپو میشود. قبل از استفاده از هر یک از این محصولات، لطفاً با دامپزشک خود مشورت کنید. فقط سگ خود را شپش زدایی نکنید، مطمئن شوید که ملافه، پتو، فرش، اسباب بازی‌های نرم و مبلمان سگ خود را نیز ضدعفونی و شپش زدایی میکنید.
کرم‌ها:
کرم‌ها میتوانند با تداخل در توانایی سگ در پردازش مواد مغذی باعث ریزش مو در این حیوانات شوند. کرم‌ها در داخل بدن سگ زندگی میکنند و میتوانند از طریق بو کردن یا لیسیدن مقعد یکدیگر از سگی به سگ دیگر منتقل شوند.
سگ‌هایی که کرم دارند معمولاً علائم خستگی را در خود نشان میدهند و زودتر خسته میشوند. کرم‌ها بسیار مسری هستند، بنابراین بسیار مهم است که به طور مرتب سگ خود را انگل زدایی کنید. کرم زدایی منظم نه تنها میتواند از ریزش موی سگ جلوگیری کند بلکه حیوان خانگی شما را شادتر میکند.
قارچ پوستی:
ریزش ناگهانی مو در سگها میتواند نشانه عفونت قارچی باشد. اگر سگ شما به دلیل بیماریهای زمینه‌ای یا سوء تغذیه اخیر ایمنی پایینی داشته باشد، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت قارچی خواهد بود. عفونتهای مخمری بسیار مسری هستند و باید توسط دامپزشک درمان شوند. نوع رایج دیگر عفونت قارچی، کرم حلقوی است که توسط قارچ درماتوفیت ایجاد میشود. عفونت کرم حلقوی به هیچ وجه یک کرم نیست و فقط به دلیل ظاهرش به این نام مشهور است. ضد عفونی کردن بستر سگ و اسباب بازی‌های سگ برای کاهش انتشار یا عفونت مجدد سگ ضروری است.
استرس:
ریزش ناگهانی موی سگ بدون هیچ دلیل پزشکی میتواند از علائم استرس باشد. یک حرکت، یک تغییر قابل توجه در زندگی مانند جدایی از صاحب خود یا حتی پیوستن سگ دوم به خانواده میتواند باعث شود حیوان خانگی شما استرس داشته باشد. پس از آن سگ ممکن است برای تسکین استرس خود به خاراندن و لیسیدن روی بیاورد.
لیسیدن یا خاراندن مداوم برای کاهش استرس میتواند باعث ایجاد لکه‌های طاس در سگها در نواحی شود که سگ لیس میزند و خود را می‌خاراند. اسپری‌ها و قلاده‌ها به سگ کمک کنند تا آرامش بیشتری پیدا کند. اگر نگران استرس سگ خود هستید، لطفاً از دامپزشک یا متخصص رفتارشناس سگ بخواهید تا شما را راهنمایی کند.
آلرژی غذایی:
اگر سگ شما دائماً موهایش می‌ریزد و خود را می‌خاراند و در پوست خود احساس ناراحتی میکند، این مسائل میتوانند نشانه‌ای از آلرژی غذایی باشند. برای تعیین اینکه آیا سگ شما حساسیت یا عدم تحمل غذایی دارد یا خیر، دامپزشک بهترین منبع برای رسیدگی به این مشکل است.
رژیم غذایی شامل قرار دادن سگ در یک رژیم غذایی اولیه و سپس شروع به وارد کردن آهسته غذاهای دیگر به رژیم غذایی است تا مشخص شود سگ به چه چیزی حساسیت دارد. این روند میتواند تا هشت هفته طول بکشد و مهم است که در این مدت نسبت به آن بسیار سخت گیر باشید و هیچ گونه خوراکی یا سایر منابع غذایی را به رژیم غذایی حیوان اضافه نکنید.
آلرژی‌های محیطی:
درست مانند انسانها، سگها نیز میتوانند به چیزهایی در محیط مانند علف، گیاهان و گرد و غبار حساسیت داشته باشند. این آلرژی‌ها میتوانند منجر به ریزش موی سگ شوند زیرا حیوان دائماً به دنبال کاهش خارش پوست خود است. آلرژی‌ها معمولاً با آنتی هیستامین‌ها و کورتیزون درمان میشوند. برای اطلاعات بیشتر در مورد گزینه‌های درمانی برای سگ خود، لطفاً با دامپزشک مشورت کنید.
تغییرات هورمونی:
هنگامی که یک سگ دچار تغییرات هورمونی مانند بارداری، شیردهی، بلوغ یا عقیم سازی میشود، سطح هورمونش تغییر میکند که این موضوع میتواند منجر به ریزش موی سگ شود. سن بالا نیز میتواند دلیل ریزش موی سگ باشد (به خاطر کاهش سطح هورمونی). علل هورمونی ریزش موی سگ معمولا خود به خود برطرف میشود و نیازی به مداخله ندارد؛ مگر در شرایطی که حیوان دچار یکی از بیماریهای غدد باشد.
تغذیه نامناسب:
تغذیه نامناسب یا محصولات غذایی با ارزش غذایی پایین نیز میتواند دلیل کدر شدن پوست و ریزش موی سگ باشد. همه غذاهای خشک برای سگ شما مناسب نیستند. به عنوان مثال، یک نژاد سگ بزرگ مانند «گریت دین» به تغذیه متفاوتی نسبت به سگ کاری مانند «کلپی» نیاز دارد. بسیاری از صاحبان سگ ترجیح میدهند از غذای خشک تجاری خودداری کرده و برای سگ خود آشپزی کنند یا ممکن است تصمیم بگیرند که رژیم غذایی خام حیوان را تغییر دهند.
برای جلوگیری از سوء تغذیه و ریزش موی احتمالی سگ، باید دانش علمی خود را افزایش دهید تا مطمئن شوید سگ شما ویتامین‌ها و مواد معدنی ارزشمندی را دریافت میکند.
به صاحبان حیوانات خانگی اغلب مکمل‌های غذایی سگ توصیه میشود که حاوی ویتامین‌ها، مواد معدنی و بیوتین اضافی برای تقویت پوشش سگ هستند.
شرایط پزشکی و ژنتیک:
ریزش موی سگ میتوانند به طور بالقوه ناشی از یک بیماری پزشکی باشد، بنابراین مهم است که سگ خود را نزد دامپزشک ببرید تا مشخص شود آیا علت پزشکی وجود دارد یا خیر. سپس در مورد گزینه‌های درمانی ریزش موی سگ که با دامپزشک صحبت کنید. در ادامه خلاصه‌ای از چندین نوع بیماری پزشکی که باعث ریزش مو سگها میشود، آورده شده‌اند.
کم کاری تیروئید:
لکه‌های طاسی روی پوست سگها میتواند ناشی از کار نکردن تیروئید حیوان باشد. این مشکل زمانی رخ میدهد که بدن نمیتواند هورمون تیروکسین کافی را تولید کند. برای درمان این بیماری، میتوان دارویی تجویز کرد که به سگ کمک میکند تا تیروکسین بیشتری تولید کند.
بیماری کوشینگ:
ریزش موی سگ همچنین میتواند به دلیل تولید کورتیزول بیش از حد توسط غدد فوق کلیوی سگ شما باشد. این اختلال «سندروم کوشینگ» نامیده میشود و توسط دامپزشک شما قابل درمان است.
بیماری آدیسون (هیپوآدرنوکورتیکیسم):
بیماری آدیسون برعکس کوشینگ است که در آن غدد فوق کلیوی هورمون‌های کورتیکواستروئیدی کمتری نسبت به نیاز بدن سگ تولید میکنند.
آلوپسی X:
آلوپسی ایکس که به آن بیماری سیاه پوست نیز میگویند، به دلیل عدم تعادل هورمون‌های جنسی ایجاد میشود. این بیماری منجر به ریزش موی سگ و ناتوانی بدن در رشد مجدد مو میشود. آلوپسی X با تولید ناکافی ملاتونین همراه است که به مرور زمان باعث تیره شدن پوست میشود. این بیماری خیلی شایع نیست و از طریق مصرف هورمونی قابل درمان است.
برخی از سگها نیز دارای استعداد ژنتیکی برای رشد کمتر مو در قسمت‌های خاصی از بدن خود هستند، به عنوان مثال بین چشم‌ها، گوشها یا حتی پایین گردن! برای این بیماری نیازی به مراقبت پزشکی نیست، با این حال دامپزشک شما ممکن است استفاده از ضد آفتاب سگ را در ماه‌های تابستان توصیه کند.
کمبود چه ویتامینی باعث ریزش مو سگ ها میشود؟
رژیم غذایی سگ شما ارتباط زیادی با سلامت پوست و پوشش حیوان دارد. کمبود هر یک از ویتامین‌ها یا مواد معدنی ممکن است باعث شکننده یا ناسالم شدن مو شود. گاهی اوقات، رژیم غذایی سگ شما ممکن است شامل اجزایی باشد که جذب «روی» را مسدود میکند و باعث کمبود مس خواهد شد.
مطمئن شوید سگ شما به اندازه کافی در رژیم غذایی خود روی دریافت میکند. همچنین عدم تعادل برخی مواد معدنی مانند کلسیم اضافی ممکن است جذب مناسب روی در بدن حیوان را مختل کند. اگر رژیم غذایی سگ شما با کمبود اسیدهای چرب امگا 3 همراه باشد یا نسبت پروتئین به چربی نامتعادل داشته باشد، حیوان ممکن است دچار ریزش مو شود.
اگر کیفیت غذای سگ شما پایین باشد، ممکن است دچار ریزش مو شود. کیفیت پروتئین و چربی در رژیم غذایی حیوان به اندازه مقدار آن مهم است. با حفظ یک رژیم غذایی سالم و مشورت با دامپزشک میتوانید ریزش موی سگ خود را برطرف کنید.
تشخیص علت ریزش موی سگ ها
اگر سگ خود را نزد دامپزشک ببرید تا علت ریزش موی او را تشخیص دهد، پزشک ممکن است کارهای زیر را انجام دهد:
- معاینه فیزیکی
- آزمایش خون
- نمونه پوستی
- نمونه مو
ممکن است برای رد کردن چند علت شایع آلوپسی از جمله بیماری کوشینگ، دیابت و مشکلات هورمونی، یک آزمایش خون لازم باشد. اگر ریزش موی سگ شما به مشکلات ایمنی مرتبط باشد، آزمایش خون لازم است. به دلیل رابطه نزدیک بین سلامت پوست و مو حیوان، احتمالاً آزمایشات پوستی انجام میشوند زیرا دامپزشک شما سعی میکند مشکل ریزش موی حیوان را تشخیص دهد.
دامپزشک ممکن است از یک تیغه کوچک برای نمونه گیری پوست استفاده کند. او این کار را برای شناسایی جرب زیر میکروسکوپ انجام میدهد. اسمیر پوستی برای بررسی باکتری‌های مختلف یا مخمر استفاده میشود. سایر تست‌های پوستی میتوانند آلرژی‌های مختلفی که سگ شما ممکن است داشته باشد را شناسایی کنند.
درمان ریزش موی سگ ها
اگر تمام مشکلات احتمالی دیگر برای ریزش موی سگتان را برطرف کرده‌اید، بهترین راه برای درمان این عارضه در خانه، برش کشیدن یا شانه زدن صحیح و منظم است. با برس کشیدن خز سگ خود و انجام دیگر کارهای نظافتی مانند حمام کردن و اصلاح موها، میتوانید سلامت موهای سگ خود کمک کنید.
گاهی اوقات روغن‌های طبیعی ایجاد شده در پوست سگ شما در فولیکول مو متمرکز میشوند. برس زدن این روغن‌ها را از میان موها میکشد و از رشد سالم و حفظ پوشش حمایت میکند. پس از شناسایی علت، اغلب رویکردهای زیر برای رسیدگی و درمان ریزش موی سگ شما تجویز میشوند:
- دارو درمانی
- درمان کک و کنه
- درمان های موضعی، چه دارویی و چه طبیعی
- مکمل
- یک دستگاه رطوبت ساز
- آراستن و نظافت
داروهای ضد قارچ و آنتی بیوتیک ها
اگر سگ شما عفونتی دارد که به ریزش مو منجر میشود، دامپزشک برای رفع آن دارویی تجویز خواهد کرد. گاهی اوقات، حتی برای آلرژی داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی ضروری هستند. استروئیدها همچنین ممکن است برای درمان برخی از بیماریهای پوستی که باعث ریزش مو میشوند استفاده شوند.
درمانهای پیشگیری کننده از کک و کنه
اگر ریزش موی سگ شما در نتیجه تحریک کک و کنه باشد، احتمالاً باید از یک درمان پیشگیرانه منظم برای خلاص شدن از شر این انگلها و جلوگیری از عفونتهای بعدی استفاده کنید. دامپزشک میتواند بهترین نوع درمان را برای حیوان خانگیتان توصیه کند و دستورالعمل‌های دقیقی در مورد نحوه تجویز آن ارائه دهد.
درمانهای موضعی ریزش مو سگ ها
شامپوهای دارویی سگ ممکن است به کاهش ریزش مو یا جوانسازی خز سگ شما کمک کنند. همچنین اسپری، پماد و قطره برای درمان موضعی ریزش مو وجود دارند. بسته به علت لکه‌های طاس حیوان خانگی، شامپو ممکن است یک استراتژی مفیدی برای درمان باشد.
در مورد درمانهای خانگی ریزش موی سگ در دسته بندی موضعی، چندین مورد وجود دارند. برخی از افراد کمی سرکه سیب را با اسفنج روی خز سگ خود می‌ریزند یا حتی یک یا دو فنجان را در حمام گرمی می‌ریزند که حیوان خانگی بتواند در داخل وان قرار گیرد. خواص ضد باکتریایی و مخمری سرکه سیب میتواند از پوست، فولیکول‌های مو و پوشش سالم حمایت کند و به حیوان خانگی شما کمک کند تا از عفونت‌هایی که ممکن است باعث ریزش مو شوند جلوگیری کند.
اسیدیته موجود در آب لیمو میتواند همین اثر را ایجاد کند و یکی از درمانهای خانگی محبوب ریزش مو سگ است. یکی دیگر از انتخاب‌های موضعی روغن زیتون است که میتوان آن را به خز و پوست سگ خود مالیده و سپس برای یک درمان مرطوب کننده و آرام بخش خوب بشویید تا پوشش خز حیوان را تقویت کرده و پوستش را شاداب نگه دارد. اما توجه داشته باشید که قبل از انجام هر یک از اقدامات فوق با دامپزشک خود مشورت کنید.
استفاده از مرطوب کننده برای جلوگیری از خشکی پوست
اگر ریزش موی سگ شما ناشی از کمبود ویتامین است، مکمل رژیم غذایی او ممکن است یک درمان خانگی خوب برای ریزش موی آن باشد. ویتامین‌های E و A و همچنین روغن ماهی حاوی اومگا ۳ میتوانند به حیوانات خانگی با پوست خشک یا حتی برخی عفونتها کمک کنند.
پیشگیری از ریزش موی سگ ها
برای جلوگیری از ریزش مو در سگ خود باید موارد زیر را در نظر بگیرید:
- مطمئن شوید که از برنامه درمانی پیشگیرانه مانند درمان کک و کنه و انگل زدایی به طور منظم پیروی میکنید.
- به سگ خود غذای باکیفیت بدهید تا حداکثر مواد مغذی و مواد معدنی را جذب کند. از غذاهایی که دارای طعم‌های مصنوعی، شکر و سایر محصولات جانبی هستند خودداری کنید.
- سعی کنید سگ خود را در معرض موقعیتهای استرس‌زا قرار ندهید که ممکن است باعث ریزش موی حیوان شود.
- سگ خود را برای معاینات سلامت سالانه نزد دامپزشک ببرید.
- برای جلوگیری از خشکی و تحریک پوست از شامپوها و نرم کننده‌های طبیعی سگ استفاده کنید.
کلام آخر
ریزش موی سگها گاهی اوقات میتواند نشان دهنده مشکل شدید حیوان خانگی شما باشد، بنابراین بسیار مهم است که اگر متوجه این مشکل شدید و نمیتوانید علت آن را شناسایی کنید، با دامپزشک خود تماس بگیرید. درمانهای خانگی ریزش موی سگ میتوانند برای بازگرداندن پوشش خز حیوان مفید باشند.
منابع:
