اجازه دادن به کودکان به ویژه کودکان خردسال برای بازی با حیوانات خانگی، به خصوص حیوانات خانگی جدید، می‌تواند کمی نگران‌کننده باشد. البته مهم‌ترین نگرانی در مورد ایمنی کودکان در تعامل با حیوان است، اینکه ممکن است حیوان خانگی به کودک آسیب برساند یا خیر؟ و یا حتی ممکن است دغدغه‌ی این را داشته باشید که کودک موجب آزار حیوان خانگی شود.
این ترس بیشتر به دو مساله برمی‌گردد. نخست اینکه کودکان هنوز در حال رشد و یادگیری هستند و همچنین تازه در حال یاد گرفتن این هستند که چگونه افکار و نیازهای خود را به زبان بیاورند. دومین عامل این است که، حیوانات خانگی نمی توانند صحبت کنند! این مسئله باعث می شود که وقتی چیزی را دوست ندارند، می خواهند برخی رفتارها متوقف شود یا...، ارتباط برقرارکردن برای آن‌ها سخت‌تر می‌شود. شما به عنوان والدین باید وارد عمل شوید و این خلا اساسی را پر کنید و به حیوان خانگی و کودک خود کمک کنید تا یکدیگر را درک کنند.
مطمئن شوید که حیوان خانگی شما با کودکان راحت است
بخاطر داشته باشید که بعضی از حیوانات در کنار کودکان راحت نیستند و این مساله‌ای کاملاً طبیعی است. هنگام پذیرش حیوان خانگی جدید، به خصوص اگر حیوان نسبتاً پیر است ، حتماً با پناهگاه یا صاحب قبلی حیوان صحبت کنید تا مطمئن شوید حیوان برای زندگی در کنار بچه‌ها راحت است یا خیر. همینطور، اگر به جز این حیوان، حیوانات خانگی دیگر نیز دارید، مطمئن شوید حیوان جدید با سایر حیوانات خانگی شما راحت است یا خیر. ورود حیوان خانگی به خانه‌ای که در آن ناراحت باشد فقط باعث استرس و فشار بیشتری در وی می‌شود و در نتیجه احتمال صدمه زدن به شخص یا حیوان دیگر بیشتر می‌شود.
مطمئن شوید که کودک شما به گونه یا نژاد حیوان خانگی جدید شما علاقه دارد.
گاهی اوقات، ممکن است کودکان شما در اطراف حیوانات خاصی و یا حیوانات خانگی جدید راحت نباشند. اگرچه کمک به کودک برای غلبه بر ترس و کنار آمدن با تجربیات جدید بسیار مهم است، اما باید به خاطر داشته باشید که گاهی اوقات اجبار کودک برای تعامل با یک حیوان (به ویژه زندگی با حیوان خانگی) درست نیست. مثلا شما نباید یک رتیل را برای کودک مبتلا به ترس از حشرات بخرید تا با ترسش مبارزه کند!
کودکان وقتی می‌ترسند ممکن است یک سری رفتارها را نشان بدهند، مانند گریه کردن، جیغ زدن و غیره. این واکنش‌ها می‌تواند جو بدی را برای حیوان خانگی ایجاد کند. از آن‌جا که حیوان خانگی قادر به درک این موضوع نیست ، این مساله فقط می‌تواند یک چرخه تنش برای حیوان خانگی ایجاد کند.
حیوان خانگی خود را آموزش دهید
حیوانات خانگی، به ویژه گربه‌ها یا سگ‌های جوان را میتوان آموزش داد تا در کنار کودکان راحت و آرام باشند. پس از آموزش آن‌ها، می‌توانید با دستورات مناسب حیوان خانگی و همچنین کودک را آموزش کنید. گاهی اوقات، حتی حیوانات خانگی که بچه‌ها را دوست ندارند، می‌توانند برای تعامل ایمن آموزش ببینند.
در واقع فقط حیوانات خانگی نیستند که نیاز به آموزش دارند، بلکه بچه‌ها هم به آموزش احتیاج دارند! آن‌ها هنوز در حال یادگیری روش‌های صحیح رفتار و مرزهای بین "خوب و بازیگوش" و "بد و مضر" هستند. بدون آموزش، بچه‌ها نمی‌توانند به درستی متوجه برخی مسائل شوند. برای مثال آن‌ها ممکن است فکر کنند کشیدن گوش حیوان خانگی خنده دار است (مخصوصاً اگر حیوان خانگی به طور موقت آن را تحمل کند) اما حیوان خانگی این کار را دوست ندارد. با توجه به حیوان خانگی، روش‌های خاصی نیز برای کنترل آن‌ها وجود دارد. بچه ها باید بیاموزند که چگونه خرگوش را به درستی بردارند، پس از دست زدن به خزندگان خاص دست های خود را بشویند و به شیشه آکواریوم ماهی ضربه نزنند. حتماً به آن‌ها بیاموزید که چه موقع حیوانات خانگی خود را تنها بگذارند، مثلاً هنگام غذا خوردن، خوابیدن یا اجابت مزاج حیوان.
نکاتی برای ایجاد رابطه ی شاد بین کودک و حیوان خانگی
1) همیشه بر تعاملات حیوان خانگی و کودک نظارت داشته باشید. با این کار می‌توانید هرگونه رفتار غیرمنتظرانه را کنترل کنید یا تغییر دهید.
2) حواستان به برخورد اولیه بین کودک و حیوان خانگی باشد که در آرامش برقرار شود. این امر بر نحوه تعامل آن‌ها در اینده تأثیر گذاشته و یک آشنایی خوشایند را ممکن خواهد ساخت.
3) حیواناتی مانند گربه و سگ را طوری تربیت کنیدتا در بدو ورود و مواجهه با کودکان، نپرند و آرام باشند.
برای آشنایی با تربیت صحیح سگ بر روی لینک زیر کلیک کنید:
برای آشنایی با تربیت صحیح گربه بر روی لینک زیر کلیک کنید:
برای تقویت ارتباطات مثبت و رفتار خوب حیوان از تشویقی استفاده کنید. این امر خصوصاً در مورد گربه‌ها می‌تواند موثر باشد.
به هیچ وجه اجازه بازی‌هایخطرناک و تنش‌زا را به آن‌ها ندهید، به خصوص اگر حیوان خانگی و کودک هنوز با یکدیگر در حال آشنایی هستند. دانستن اینکه حیوان خانگی مضطرب شده است یا کودک بیش از حد پیش رفته است، ممکن است دشوار باشد. همچنین اطمینان از اینکه حیوان خانگی شما با کودک زیاد خشن نخواهد شد نیز می تواند سخت باشد.
اجازه ندهید کودک‌تان سوار حیوانات خانگی بزرگ شود (مثلاً سگ).
علائم اضطراب و تحریک شدن در حیوان خانگی خود را بیاموزید (به عنوان مثال نفس نفس زدن بدون تحرک قبلی، غرغر کردن، حالت‌های دفاعی و غیره.) تا بتوانید نحوه‌ی مظطرب شدن حیوان را تشخیص داده و او را از کودک جدا کنید.
حواستان باشد که هر حیوان خانگی می‌تواند از طریق خراشیدن و گاز گرفتن به کودک آسیب برساند.
برای جلوگیری از رفتارهای حفظ قلمرو ، روش‌هایی را برای جداسازی اسباب بازی‌های حیوانات خانگی و اسباب بازی‌های کودکان پیدا کنید.
مطمن شوید که حیوان خانگی شما فضای مطمئنی برای عقب‌نشینی از کودکان دارد. (این فضا می‌تواند به اندازه جعبه سگ یا اسکرچر یا درخت گربه باشد.) گیر افتادن در یک گوشه یا به دام افتادن یک حیوان خانگی که از قبل مضطرب شده است، احتمال حمله او به کودک را افزایش می‌دهد.
روش مناسب برای نزدیک شدن به حیوانات را به کودک خود بیاموزید و هرگز اجازه ندهید که کودک به حیواناتی که متعلق به خانواده شما نیستند نزدیک شود یا آن‌ها را لمس کند.
