آیا سگ شما میتواند توپ زرد تنیس را در چمن سبز ببیند؟ بسیاری از مردم بر این باورند که سگها کاملاً کور رنگ هستند و فقط سیاه و سفید میبینند. با این حال، همانطور که علم پیشرفت کرده است و ما در مورد سایر حیواناتی که در سیاره ما زندگی میکنند، اطلاعات بیشتری کسب کردهایم، محققان در نهایت متوجه شدهاند که سگها میتوانند چه رنگهایی را تشخیص دهند. به نظر میرسد که سگها فقط سیاه و سفید نمیبینند. برای درک عمیقتر این موضوع با ما همراه باشید.
آیا سگ ها کور رنگی دارند؟
سگها میتوانند رنگ را ببینند. هم انسانها و هم حیوانات انواع مختلفی از سلولها را در پشت کره چشم خود دارند که سلولهای استوانهای و مخروطی نام دارند. این سلولها برای دیدن تعبیه شدهاند. استوانهای حرکت را تشخیص میدهند و به دید در شب کمک میکنند و مخروطی به رنگ و جزئیات در آنچه میبینیم کمک میکنند. انسانها سه نوع مخروطی دارند، به این معنی که ما رنگها و جزئیات را به خوبی میبینیم.
در حالی که سگها دو نوع دارند؛ به این معنی که هنوز هم میتوانند برخی از رنگها را ببینند، اما احتمالاً نمیتوانند به راحتی بین سبز جنگلی و لیمویی تفاوت قائل شوند. طبق استانداردهای انسانی، سگها قطعاً کور رنگ هستند. به گفته وبسایت بریتانیکا، یک نوع رایج کوررنگی در انسان وجود دارد، که چشم تنها دو نوع سلول مخروطی فعال دارد. انسانهای دارای این مشکل ممکن است جهان را چیزی نزدیک به طیف رنگی سگ ببینند.
سگ ها چه رنگ هایی را می بینند؟
سگها ممکن است نتوانند کل رنگین کمان را ببینند، اما به نظر میرسد که سگ شما میتواند چند رنگ مانند آبی و زرد را به خوبی ببیند. بیشتر سگها به هیچ وجه نمیتوانند رنگ قرمز یا سبز پررنگ را ببینند؛ در حالی که این حیوانات میتوانند برخی از رنگها را ببینند. قدرت تفکیک جزئیات آن رنگها (مانند تفاوت بین قرمز پر رنگ یا کم رنگ) احتمالاً در سگ ها از بین رفته است.
شاید به همین دلیل است که سگها توپهای تنیس زرد روشن را بسیار دوست دارند، زیرا میتوانند این توپها را به وضوح در مقابل رنگ خاکستری یا قهوهای (رنگ چمن از دید سگها) ببینند. این موضوع چیزی است که هنگام انتخاب اسباب بازی پازل بعدی سگ خود باید به خاطر داشته باشید.
رنگی که انسانها نمیتوانند ببینند اما سگها میتوانند آن را مشاهده کنند؛ ماوراء بنفش است. طیف ماوراء بنفش در ادرار و خون که به ردیابی در طبیعت کمک میکنند وجود دارد. وقتی به این فکر میکنید که نور فرابنفش چگونه با پس زمینه خاکستری قهوهای جنگل در تضاد است، منطقی است که دید سگ شما برای کمک به شکار آنها سازگار است. به هر حال، همه ما میدانیم که سگها قدرتهای فوق العادهای دارند.
دید و بینایی سگ ها چقدر دقیق است؟
اکنون میدانیم که سگها طیف محدودی از رنگها را میبینند، اما چقدر میتوانند این رنگها را مشاهده کنند؟ طبق گفته وبسایت PetMD، دقت بینایی سگ ها در حدود 75/20 است. دید طبیعی انسان 20/20 در نظر گرفته میشود، بنابراین سگ ها باید 20 فوت (شش متر) فاصله داشته باشند تا یک شی را به همان وضوحی ببینند که یک انسان میتواند آن را از 75 فوت (22 متر) ببیند. بیشتر سگها دید بسیار تاری دارند و اگر انسان بودند، برای دیدن اجسام دور نیاز به عینک داشتند.
لابرادور رتریورها بینایی بهتری نسبت به سایر سگها دارند. بینایی این نژاد سگها نزدیک به انسان است، به همین دلیل است که آنها اغلب به عنوان سگ خدماتی به کار گرفته میشوند. سگها ممکن است سلولهای مخروط کمتری نسبت به انسانها برای دیدن رنگ داشته باشند، اما سلولهای استوانهای بسیار بیشتری نسبت به ما در شبکیه چشم خود دارند که باعث میشود آنها در دیدن حرکت بسیار بهتر عمل کنند که این ویژگی برای یک حیوان شکاری ضروری است.
در واقع، سگها میتوانند اشیاء متحرک را بسیار واضحتر از اشیاء ثابت ببینند و حساسیت حرکتی آنها 10 تا 20 برابر بیشتر از حساسیت ماست. اینگونه است که آنها قبل از شما یک سنجاب را در پارک میبینند.
سگها همچنین میدان دید وسیعتری نسبت به انسانها دارند (البته به شکل سر و میزان رو به جلو بودن چشمانشان بستگی دارد). سگها در تاریکی بسیار بهتر از ما میبینند. واضح است که چگونه این ویژگی برای اجداد سگ که بیشتر در غروب شکار میکردند، مفید بوده است. این بدان معناست که وقتی چراغهای خانه شما خاموش هستند، سگ احتمالاً میتواند به خوبی در میان اثاثیه بچرخد.
البته نقطه ضعف دید در شب در طول روز جبران میشود. نور روز که برای انسان مناسب است، احتمالاً برای سگهای ما خیلی روشن به نظر میرسد. اگر انتخاب بر عهده سگ شما بود، حیوان میخواست شدت نورها را کم کند، شبیه احساسی که ما وقتی در یک روز تابستانی روشن بدون عینک آفتابی به بیرون میرویم و مجبور میشویم کمی چشمک بزنیم.
علم در مورد دیدن رنگ ها توسط سگ ها چه میگوید؟
در یک مطالعه علمی در سال 1989، محققی به نام جی نیتز در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا، گروهی از سگها را آموزش داد تا در ازای دریافت یک خوراکی خوشمزه، دکمهای را فشار دهند. سپس سه دکمه را به سگها داد تا یکی از آنها را انتخاب کنند، دو دکمه همرنگ و سومی با رنگ متفاوت قرار داده شده بود. فقط با فشردن دکمه با رنگ متفاوت سگها میتوانستند به خوراکی برسند.
اگر سگها واقعاً فقط سیاه و سفید میبینند، پس اگر سگها به طور تصادفی حدس میزدند فقط در 33 درصد مواقع (به طور تصادفی) دکمه صحیح را انتخاب میکردند اما چیزی که نیتز کشف کرد این بود که در برخی از ترکیبها (مانند آبی در مقابل زرد، یا آبی در مقابل قرمز) سگها تقریباً 100 درصد مواقع با موفقیت دکمه با رنگ متفاوت را انتخاب کردند و این ثابت میکند که سگها میتوانند رنگ را تشخیص دهند.
از طریق این آزمایش ساده و در عین حال مبتکرانه، نیتز متوجه شد که سگها چه رنگهایی را میتوانند ببینند و چه رنگهایی را نمیتوانند. علم اکنون میداند که سگها دو رنگی هستند. این بدان معناست که چشمان آنها دارای دو نوع سلول مخروطی است که سلولهای عصبی تخصصی رنگ را تشخیص میدهند. چشمان سگها دارای سلولهای مخروطی برای رنگ آبی و زرد هستند؛ بنابراین آنها میتوانند این دو رنگ و هر سایه دیگری را که توسط طول موجهای این دو رنگ ایجاد میشوند را ببینند.
دانشمندان به این نتیجه رسیدهاند که سگها میتوانند حدود ده هزار رنگ متفاوت را ببینند. در مقابل، انسانها سه رنگ هستند. چشمان ما شامل سه نوع سلول مخروطی است که شامل قرمز، آبی و سبز هستند. از آنجایی که با سه نوع سلول مخروطی به جای دو نوع، ترکیبهای طول موج بیشتری را میتوان دید؛ انسانها میتوانند حدود یک میلیون رنگ متمایز را ببینند که صد برابر بیشتر از سگها است.
برخی از حیوانات هستند، مانند پرندگان که حتی از ما سلولهای مخروطی بیشتری دارند. پرندگان چهار رنگ هستند، بنابراین چهار نوع سلول مخروط دارند و میتوانند صد میلیون رنگ را ببینند که اکثر آنها به معنای واقعی کلمه برای انسان غیرممکن است. تصور کنید برای یک پرنده، ما انسانها به شدت کور رنگ هستیم.
اساساً بینایی رنگ سگ شبیه به انسان مبتلا به کوررنگی شدید قرمز-سبز است، وضعیتی که در آن فردی با کمبود تعداد سلولهای مخروطی قرمز یا سبز متولد میشود. اگر با این وضعیت در انسان آشنا هستید، میدانید که عینکهای اصلاح کننده رنگ وجود دارند که به برخی از افراد مبتلا به کوررنگی قرمز-سبز اجازه میدهند طیف وسیعتری از رنگها را درک کنند.
آنچه سگ ها واقعاً میبینند
بنابراین، سگها چه رنگهایی را میبینند؟ قرمز، سبز و نارنجی همگی برای سگ شما خاکستری مایل به زرد به نظر میرسند. رنگهای خانواده آبی (آبی، بنفش و نیلی) همگی آبی به نظر میرسند. زرد بسیار روشن به نظر میرسد؛ بنابراین وقتی سگ شما به اطراف نگاه میکند، رنگ آبی بیشتر از همه برایش برجسته میشود و زرد در رده دوم قرار میگیرد. به همین دلیل است که اگر مسابقات سگ را تماشا کنید، متوجه خواهید شد که رمپها، میلهها و سایر موارد روی کورس معمولا آبی و زرد هستند. این رنگها برای سگها بسیار برجسته خواهند بود، زیرا آنها تقریباً همه چیز را به رنگ خاکستری مایل به زرد میبینند.
متأسفانه، بیشتر اسباب بازیهای سگها قرمز یا نارنجی هستند، یک تصمیم بازاریابی که با در نظر گرفتن نیازهای انسانی انجام شده است، زیرا ما رنگ قرمز را دوست داریم. مردم قرمز را جذاب میدانند اما سگ شما آنقدرها تحت تاثیر قرار نمیگیرد. البته این امکان وجود دارد که سگ شما یک اسباب بازی قرمز رنگی داشته باشد که آن را دوست دارد، اما این دوست داشتن احتمالاً به دلیل بو، بافت یا سایر ویژگیهای اسباب بازی است.
شما باید از رنگ قرمز دوری کنید و به جای آن اسباب بازیهای آبی یا زرد را خریداری کنید. به هر حال، توپهای تنیس فقط به رنگ زرد طراحی شده بودند، زیرا این رنگ برای هوادارانی که مسابقه را از تلویزیون تماشا میکردند بیشتر قابل مشاهده بود، اما شاید آن رنگ زرد روشن به توپهای تنیس کمک کرد تا به یکی از محبوبترین اسباب بازیهای سگ در جهان تبدیل شوند. در خارج از رنگین کمان، سیاه و سفید نیز برای توله سگ شما برجسته است، بنابراین این حیوانات میتوانند توپ فوتبال یا پنگوئن اسباب بازی را به وضوح ببینند.
کلام آخر
ممکن است شما را ناراحت کند که بدانید از بسیاری جهات، بهترین دوست شما نمیتواند به خوبی شما را ببیند اما به یاد داشته باشید که بینایی برای سگها به اندازه ما اهمیت ندارد. سگها بیش از ما به شنوایی و به ویژه حس بویاییشان متکی هستند و تواناییهایشان در هر دو قسمت از ما بهتر و قویتر است. در واقع، اگر سگ شما میدانست که حس بویایی شما در مقایسه با حس بویاییاش چقدر رقت انگیز است، ممکن بود به شما ترحم کند اما وقتی سگ به شخص مورد علاقهاش نگاه میکند، ممکن است رنگ سبز چشمان شما را نبیند، اما قطعاً میداند که شما چه کسی هستید و چقدر به شما وفادار است.
منبع: